10 mei 1940: Duits offensief aan het Westelijk Front (blitzkrieg).
Blitzkrieg).
16 juni: de voorzitter van de Raad, Paul Reynaud, treedt af. Hij wordt vervangen door Philippe Pétain.
18 juni: Generaal Charles de Gaulle doet zijn oproep op de BBC.
22 juni: ineenstorting van het Franse leger.
22 juni: ondertekening van de wapenstilstand.
27 juni: de eerste Duitse troepen arriveren in de Dordogne vanuit Castillon in de Gironde en Angoulême in de Charente.
10 juli: Het Parlement geeft Philippe Pétain volledige bevoegdheid, met 569 stemmen voor en 80 tegen.
24 oktober: Philippe Pétain en Adolf Hitler ontmoeten elkaar in Montoire-sur-le-Loir (Loir-et-Cher) en bekrachtigen de collaboratie.
Bij zonsopgang op 10 mei 1940 lanceerde het Duitse leger een grootschalig offensief aan het Westelijk Front, waarbij Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk gelijktijdig werden aangevallen. De geallieerden waren compleet verrast. Het Franse leger stortte in een paar weken tijd in tegenover de strategische en materiële superioriteit van de Duitse troepen.
Het debacle was algemeen: « Een commandant arriveerde en vroeg ons onszelf te redden. We hebben ons materiaal vernietigd en zijn vertrokken », zegt Robert Bordes uit Bourgnac. Hij en zijn vriend Clovis Longaud [deze laatste werd op 11 juni 1944 in Mussidan gefusilleerd] besloten vervolgens te voet de Dordogne te bereiken in de stroom van duizenden burgers in exodus en soldaten in wanorde. Beiden kwamen aan in Périgueux waar ze gedemobiliseerd werden. Tussen 17 en 25 juni 1940 werd tweederde van de Franse soldaten, bijna anderhalf miljoen man, door de Duitse legers gevangen genomen. Nog eens 100.000 werden gedood in de gevechten.
Bovendien ontvluchtten 6 tot 10 miljoen mensen de Duitse luchtaanvallen en trokken naar Zuid-Frankrijk.
De eerste Duitse troepen verschenen in de Dordogne op 27 juni 1940, vijf dagen na de ondertekening van de wapenstilstand tussen het Derde Rijk en de vertegenwoordigers van de regering van Philippe Pétain. Ze kwamen uit Castillon, in de Gironde, en Angoulême, in de Charente.
Vanaf zijn boerderij in Tuilières, in Vanxains, zag René Pazat begin juli de eerste Duitse soldaten. Ze hadden Ribérac verlaten, dat in de vrije zone bleef. De soldaten bezetten de stad Vanxains en eisten huizen op.
Net als de rest van het land werd het departement Dordogne verdeeld door de demarcatielijn. Philippe Pétain, het nieuwe staatshoofd, heeft zijn stempel gedrukt. Zijn portret was overal, in scholen waar kinderen « Maréchal nous voilà » zongen. Dorpspleinen werden naar hem vernoemd.
Samenwerking tussen het Vichy regime en Nazi Duitsland kwam tot stand. Tegelijkertijd, op 18 juni 1940, hield generaal Charles de Gaulle, staatssecretaris van Defensie in de regering van Paul Reynaud, een toespraak in Londen, waar hij de dag ervoor naartoe was gevlogen, die beroemd is geworden als het Appèl van 18 juni. Hij nodigde degenen die weigerden de nederlaag te accepteren uit om zich bij hem aan te sluiten. Aan de oproep werd in Frankrijk weinig gehoor gegeven en het aantal troepen dat naar Engeland trok was bespottelijk: amper 7.000 mannen en vrouwen eind juli 1940. Het was niettemin het begin van « Vrij Frankrijk ».
De bepalingen van de op 22 juni 1940 ondertekende wapenstilstand
De bezetting door het Duitse leger van de helft van het land (inclusief de Atlantische kust).
De creatie van een demarcatielijn die het land in tweeën sneed (en het departement Dordogne).
De betaling van een dagelijkse toelage van 400 miljoen frank ter ondersteuning van de Duitse troepen.
De annexatie, nogmaals, van Elzas en Moezel aan het Derde Rijk.
De onbepaalde opsluiting van meer dan anderhalf miljoen soldaten als gevangenen.
Propagandaposter.