« Op de binnenplaats is de meest rigide aandacht de rigueur. Het feit dat je je handen in je zakken hebt, tegen de muur leunt, levert je een klap of een stoot op van de wachters. In het klaslokaal [dat grenst aan het gemeentehuis] is de behandeling nog harder. Gekreun en pijnkreten komen uit deze martelkamer. De volgende dag waren de vloer en de muren bevlekt met bloed. Om half één begon de individuele ondervraging van de groep op de binnenplaats. De vragen, hoe verraderlijk ook, waren altijd gericht op de maquis.
« Getuigenis van Jean Serventie, lid van het FTP-verzet. Hij werd op 16 januari 1944 gearresteerd in het huis dat hij met zijn gezin bewoonde in Saint-Front-de-Pradoux.
« Het was een zondag, onder een dikke mist. Een officier, twee onderofficieren, Willy [Gersbach], de Gestapo-tolk uit Périgueux, en drie Duitse soldaten hielden ons onder schot op ongeveer vijftig meter van het huis en kwamen ons arresteren. Ik vroeg om mijn zoon te kussen die in de kamer op de eerste verdieping sliep, een onderofficier vergezelde me. Ik kuste mijn vrouw, waarop de agent met zijn duim het kruisteken op haar voorhoofd maakte. We vertrokken in de richting van de brug bij Mussidan, waar een vrachtwagen op ons stond te wachten.
Jean Serventie.